Мультсериал “Симпсоны” продлили еще на два года.

Зрители более 100 стран мира смогут еще 2 года смотреть новые выпуски популярного мультипликационного сериала “Симпсоны”. Его показ продлен на два сезона благодаря договоренности, достигнутой с актерами, озвучивающими персонажей. Об этом объявила в пятницу голливудская киностудия “20-й век Фокс”, которая принадлежит медийной корпорации “Ньюс корп” Руперта Мердока.

“Мы очень довольны достигнутым результатом”, – отмечается в официальном заявлении студии. Она не раскрывает условия соглашения, устранившего препятствие на пути дальнейшего финансирования показа “Симпсонов”. Ранее “20-й век Фокс” информировала, что для продолжения выпуска рисованной пародии на американское общество необходимо на 45% сократить гонорары актеров, голосами которых говорят Гомер Симпсон, его жена Мардж, сын Барт, дочка Лиса и другие. Дэн Кастелланетта, Джули Кавнер, Нэнси Картрайт и Ярдли Смит получают по 8 миллионов долларов за один сезон и требовали себе долю прибылей от показа “Симпсонов” в обмен на сокращение гонораров на 30%.

“Симпсоны” идут по американскому телевидению 23 сезона, последний начался 25 сентября. Первая мини-серия была показана в апреле 1987 года. Теперь сериал насчитывает 488 эпизодов. “Симпсоны” известны телезрителям более чем 100 стран мира. Творческий коллектив мульсериала завоевал 27 самых престижных в США телепремий “Эмми”. 14 января 2000 года персонажи получили именную звезду на Аллее славы Голливуда.

Пистолет Obregon

Пистолет Obregon был разработан в середине 1930х годов мексиканским оружейником Алехандро Обрегоном (Alejandro Obregon), и выпускался ограниченной серией (несколько тысяч штук) на оружейном заводе Fabrica de Armas в городе Мехико. Пистолет в небольших количествах закупался офицерами Мексиканской армии, а также состоял на вооружении полиции Мексики.

Конструктивно и внешне пистолет Obregon является подобием американского пистолета M1911A1, однако в его конструкции есть и ряд существенных отличий. В первую очередь это измененная система запирания (использование жесткого запирания при повороте ствола вокруг продольной оси при его коротком ходе). Во вторую очередь, это объединивший в себе две функции длинный рычаг на левой стороне оружия, служащий одновременно и ручным предохранителем и рычажком затворной задержки. Кроме того, имелись отличия и в конструкции возвратной пружины, в остальном устройство пистолета (включая несамовзводный УСМ и автоматический предохранитель на рукоятке) пистолет Obregon повторяет Кольтовский M1911A1.

Характеристики
Калибр.45 ACP
Вес без патронов 1020 г
Длина 210 мм
Длина ствола 124 мм
Емкость магазина 7 патронов

Samsung готовит свой ответ новинке Apple.

Samsung разместила на видеосервисе YouTube ролик, посвященный анонсу мощного Android-смартфона.

В концовке таинственного тизера возникает силуэт смартфона с сильно изогнутым корпусом. Гаджет сопровождается надписью “грядет нечто большое”, вероятно, намекающей на диагональ дисплея смартфона.

Из описания клипа следует, что новинка будет представлена на пресс-конференции Samsung Unpacked, которая пройдет под лозунгом “еще одно идеальное сочетание прямо за углом”. Презентация состоится 11 октября этого года в Сан-Диего, штат Калифорния.

Большинство техноблогов сходятся во мнении, что Samsung на следующей неделе покажет Nexus Prime – первый смартфон на базе четвертой версии ОС от Google – Android 4.0 (Ice Cream Sandwich). Накануне техноблог GSM Arena опубликовал первую “утекшую” фотографию Prime, свидетельствующую о том, что аппарат получит 4,6-дюймовый HD-дисплей с разрешением 1280х720 пикселей.

Предполагается, что “гуглофон” также получит двухъядерный процессор с частотой 1,2 или 1,5 ГГц, 1 Гб оперативной памяти, 5-мегапиксельную основую камеру, фронтальную с 1-мп сенсором и, вероятно, поддержку LTE-сетей. Телефон также могут назвать Nexus 4G.

Видеоролик был загружен пользователем SAMSUNGmobile 4 октября – в тот же день, когда состоялась премьера iPhone 4S, новой модели смартфона от Apple. Презентация разочаровала многих поклонников бренда – вместо ожидавшегося абсолютно нового iPhone Калифорнийская компания представила лишь улучшенную версию предыдущего смартфона. Вскоре после анонса Samsung объявила о намерении добиться запрета на продажи аппарата через суд.

Romantic ideas…

1. If your partner is going away for a few days, tell her that you are worried about her so you have organized a bodyguard to look after her. Then give her a small teddy bear.
2. Buy a packet of glow in the dark stars and stick the stars on the roof above your bed to spell out a message such as “I Love You” When the lights go down, your message will be revealed!
3. On a special occasion, buy your partner eleven real red roses and one
artificial red rose. Place the artificial rose in the center of the bouquet. Attach a card that says: “I will love you until the last rose fades.”
4. Buy the domain name of your partner’s name if it is available for example http://www.tontiw.com. Create a web page containing a romantic poem and a picture of a rose. When your partner is surfing the web, casually ask whether she has ever checked to see whether her domain name is taken. Let her type it in to discover her page. :)))
5. Buy a stylish hand mirror and give it to your partner as a gift. Include a card in the box saying: “In this mirror you will see the image of the most beautiful woman in the world.”
6. Take a book that your partner is reading and using a pencil, underline letters in a section of the book she has yet to read to spell out a love letter. For example in the following exert from a novel, the underlined letters come together to spell out the secret message “I love you” The palace was a labyrinth, their passage through it tortuous and interminable. Initially they passed from building to building under the sodden sky. Steve’s feet ached; he might have laughed at himself, the tireless traveler, grown too soft from his months in the city to walk any proper distance. Abruptly the guards halted. The underlined letters will make your partner curious and with a bit of luck she will write them down. Spend time to encode a proper message such as “Dear Tontiw, I love you honey”
7. Have flowers delivered to your partner’s workplace. She will not only enjoy the flowers but will also receive comments and attention from her office mates which will add to her enjoyment.
8. While walking with your partner on a weekend getaway, pick up a smooth stone and say that you’re going to keep it as a special memento of your trip. Later, have a message such as
“I Love Tontiw” engraved into the stone by a jeweler and give it to your partner.
9. Drive into the country, find a grassy hill and lie with your partner and look up at the clouds. Play the kid’s game of looking for shapes in the cloud formations.
10. If you are walking by a park, visit the swings and give your partner a ride. This will often bring back happy memories from her childhood.
GOOD LUCK:)))

“Ağ ölüm”ün qara səhifələri…

Rəsmi və qeyri-rəsmi məlumatlara görə də Azərbaycanda narkotiklərdən istifadə və onların qanunsuz satışı ilə bağlı faktlar ildən-ilə artır. Azərbaycanda narkomaniya problemi artıq beynəlxalq təşkilatların da diqqətindədir. Məsələn, ABŞ Dövlət Departamentinin “narkotiklərə beynəlxalq nəzarət strategiyası” adlı illik hesabatında bildirilir ki, Azərbaycanda ən geniş istifadə olunan narkotik maddələr tiryək, heroin, ekstazi, həşiş, kokaindir. Sənəddə göstərilir ki, “Azərbaycan Əfqanıstan və Mərkəzi Asiyadan Qərbi Avropaya, həmçinin İrandan Rusiyaya və Qərbi Avropaya narkotik maddələrin nəql olunduğu marşrut boyunca yerləşir. Yerli istehsalat böyük olmasa da, tələbatın həcmi artmaqdadır”. Departamentin hesabatında o da qeyd edilir ki, bir neçə il öncə “Balkan marşrutu” bağlandıqdan sonra Azərbaycanın tranzit ərazi kimi rolu artıb. Azərbaycan hökumətinin məlumatına görə, ölkədən daşınan narkotiklərin əsas hissəsi Əfqanıstanda istehsal olunandır. Hesabata görə, narkotiklərə daxili tələbat artmaqda davam edir və hakimiyyət narkomanların sayının 18 min nəfər olduğunu bildirir. Qeyri-rəsmi rəqəmlər isə 200-300 mindir.
Azərbaycanlı narkomanların 75 faizi heroindən istifadə edir. Onların 30-35 faizi tələbələrdir.
Olum, ya ölüm! – bu paradoksun qarşısında böyük Şekspir bizləri nə qədər çox düşündürdüsə, XXI əsrin ən qorxulu faciəsi olan narkomaniyaya ölülər səltənətinə doğru bir sıçrayış oldu.
“Ağ ölüm” kabusu dirilər, dirilər arasında asta-asta gəzən ölülər mühitinə özü ilə gətirdiyi bir mövzudur.
Kabus! – şübhəsiz ki, burada bir az şişirtmə də var, lakin “bu eybəcərliyi daha da eybəcər göstərmək” prinsipi deyildir. Yox, bu acının doğurduğu kədəri, ürək yanğısını, narahat dünyanı daha pafoslu ifadə etməyin prinsipidir.
Ölümə məhkum olmaq, gözlərdə kədər, “gülə-gülə ağlamaq” yox, həm də “gülə-gülə ölmək” ziddiyyəti… Paradoksaldır.
Bəs “ağ ölüm”, narkomaniya nədir? Nə üçün onun əlində aciz qalmışıq? – bu suallara cavab olaraq deyərdim ki, insanların zehnlərinə birbaşa təsir edərək, onları bir anlığa “xoş təsir altında yaşamağa” yönəldən vasitədir. Çox təəssüf ki, bu vasitə milyonlarla insanların ölümünə, yaxınlarının itirilməsinə, çoxlarının qaranlıq və məşəqqətli həyat keçirməsinə səbəb olur. Günümüzün ağır problemi olan narkomaniya əsrin bəlasına çevrilib, gənclərin həyatını zəhərləməkdədir. Bu bəlanın birdəfəlik aradan qaldırılması üçün bütün bəşəriyyət ayağa qalxmalı, narkomaniyanın kökünü kəsmək üçün birləşməlidir.
Müharibə və narkomaniya! Mən hər ikisini insanlığın kökünü kəsmək istəyən bir iblisə bənzədərdim. Bu iki söz bir-biri ilə qırılmaz surətdə bağlıdır. Hər ikisi dağıdır, hər ikisi məhv edir.

Narkomaniya! Eli, obanı kabus kimi gəzən iblis…

Narkomaniya! Neçə-neçə gəncin həyatına son qoyan bir qara qüvvə…

Narkomaniya! Ağbirçək anaları, ağsaqqal ataları nagüman qoyan pislik…

Narkomaniya! Evlər yıxan, ailələr dağıdan, o qarayara…

Narkomaniya! Körpə dodaqlarında gülüşü, isti damarlarda al qanı donduran bir qara kabus…
Azərbaycan adlı bir ölkənin vətəndaşıyıq. Müstəqil Azərbaycanın müstəqil vətəndaşı olmaqla bərabər, onun hər qarışını göz bəbəyimiz kimi qorumaq bizim borcumuzdur. Lakin vətənimizin bütövlüyünü xəbis düşmənlərimiz – ermənilər pozdular. Min bir əziyyətlə yaratdığımız, sevə-sevə yaşatdığımız Azərbaycanın sinəsinə oxlar sancdı. İşğal altında oln Qarabağımızın bağrı cadar-cadar olub. İndi işğal olunmuş ərazilərdə külli miqdarda narkotik bitkilər əkilib becərilir. Sanki gözəl Qarabağımızın damarlarında acı zəhər – “ağ ölüm” gəzir.
Bu cadarların hər məlhəmə ehtiyacı var.
Bir vaxtlar qərənfilləri çox sevərdim. Toylar yaraşığı, qız-gəlinlərin sevgisi qədər pak və təmiz qərənfillər!
İndi qərənfil görəndə qorxuram. Məzarların bəzəyinə çevrildi al yanaqlı qərənfillər!
Bəli, neçə-neçə gəncin vaxtsız ölümünə səbəb olan “ağ ölüm” al qərənfil yağışına bürünməkdədir. Hələ gec deyil, nə qədər vaxtımız var, gəlin bu bəladan xilas olaq. Bəşəriyyət nə qazanır bu “ağ ölümlərdən”?! Axı insan qurub-yaratmaq üçün dünyaya gəlib. Bəs nə üçün sağlamlığımıza, gələcəyimizə zərər verən narkotik bitkilər əklib-becərilir. Həmin xərcləri insanların səadəti naminə sərf etmək olmazmı?! Daxildən bir səs sanki bütün bəşər övladına hayqırmaq istəyir:
– Ey dünyanı kabusa çevirmək istəyənlər! Yüzlərlə evləri viran qoyanda bir anlıq da olsa, öz övladınız, öz eviniz yadınıza düşdümü?!
Anaların fəryadı, şikəst doğulan körpələr sizin mənliyinizi, qürurunuzu yerindən oynatmadımı?!
Yox, məncə Siz insanlıqdan uzaq düşmüş varlıqsınız.

Xəbərin varıydı?

Küləyə səni sevdiyimi dedim, gəlib qulağına fısıldasın deyə. Yağışa əllərimlə toxundum, tellərinə bir-bir dəysin deyə. Quşlarla söhbət etdim, sənə olan yanlızlığımı unutdursun deyə. Ulduzlari bir-bir öpdüm, dodaqlarında parlasınlar deyə. Sənə olan sevgimi ayın üzərinə yazdım ki, hər dəfə baxdığında oxuyasan deyə. Günəşə öz istimi verdim, səni isitsin deyə…. Xəbərin varmıydı?

Xəbərin varmı? Sən olmayanda bu şəhər qarnan islandı. Uzun zaman oldu səni görməyəni, gözüm-ürəyim paslandı. Səni tapmayınca divarlara söykəndim.
Dön gəl… Gəl həsrətə son qoy. Bax dəniz qırağındayam, qağayılar da səni çağırır. Həminki yerdəyəm, dəniz bizi çağırır. Gəl ümidim ol mənim, sonsuzluğa bir yerdə addımlayaq…
Bəzən gəzdiyin yerlərə gedirəm… Bəlkə rastlaşaram səninlə ümidi ilə… Amma nə sən varsan , nə də səndən bir əsər-əlamət… sənsiz nə adın eşidilir, nə də biriləri sənin haqqında danışmır… Elə bil hamı əvvəlcədən razılaşıbki, edilən bütün söhbətlərdə sənin adını çəkməsinlər….Mən isə hər yerdə səni axtarıram.
Hər mövsüm bir hüzünlə baçlıyar deyərlər. Mənim mövsümlərim isə həmişə yağışla başlıyır… vəyenə yağışlarla bitdi. Səssiz camaatın içində bir dənə mən islandım. Düşən hər damlada əridim, torpağa qarışdım. Mən yağışlarla səni sevdim, yağışlarla səni duydum…

Artıq nə zaman şəhərə yağış yağsa sən yağış olursan, yağış sən…

Necə də gözəlmiş…

Məni yaratdi :
ALLAH ! Ruhumla vucudumu bir-birinə qovusdurdu . Mənə can verdi . Bu dünyani onun sayəsinde tanidim .

Məni sevindirdi :
Ad gunlərimdə alinan hədiyyələr ! Hamısını bir günün icində sındırmaq mənə necə də xos gəlirdi , Ilahi ! Usaq idim , basa düşmürdüm . yaşım az idi , böyüyürdüm .

Məni güldürdü :
Ax , bu ici bos qara qutu TV ! Əvvəllər aglamali hind ya da türk filmlərinə baxib cox gulurdum . Zəhərləndiyimi bilirdim . Amma , deyəsən , elə mən də zəhərlənmək istəyirdim .

Məni aglatdi :
Ilk dəfə anamdan ayri düşməyim ! Qisa həsrət mənə cox uzun geldi . Bitməyəcək sanmisdim . Amma birdən o cixib geldi . Körpəsini qucagina alib öpdü üzündən və mən aglamaga basladim …. sevincdən ……

Məni böyütdu :
Illər ! Nə qədər də tez gəlib kecərmis illər !Öz isini cox məharətlə yerinə yetirərmislər . Onlari belə bilməzdim . Dostlasmaq istədim , amma olmadi . Cata bilmedim . Sadəcə görünüb kecərmislər .

Məni qəzəbləndirdi :
Məktəblər ! Müəlimlər ! Rüşvət ! Pul ! Yaglanmaq ! Zorlanmaga tərk edilen qul ! Varlanmaga can atan yaltaqlar ! Satqinliga öyrəsdirilən robotlar ! Can almaga öyrəsdirilən otlar !

Məni heyrətləndirdi :
Bu qəzəb ! Bu qisas hissi ! Bu kobud , bu həyat terzi ! Bir-birine şillə vuran 2 usagin bir-birini bicaqlayan 2 qardasinin bir-birini güllələyən 2 atasi məni cox heyrətləndirdi .

Məni aldatdi :
Bos sevgi ! Hərdən dalinca qacsam da tez yox olur . Indi parklarda səhər-axsam , gecə-gunduz “məni təəccubləndirdi” kimi seylər cox olur .

Məni bədbinləsdirdi :
Vaxt kecdikcə məcbur yanimdan ayrilan dostlar ! Təki butun dostluqlar belə olsun . Dostunun istədiyi qizi tək tutmaq arzusunda olmasinda olan ozunu “dost” adlandiran axmaqlar .

Məni alcatdi :
Insan olmagim ! Niyə mən insan olaraq yaradildim ? Indi hər seyi basa dusmək məcburiyetindəyəm . Muharibələr , acliq , kutləvi qirgin silahlari , millət adina gore diri-diri , topa-topa yandirilan gunahsiz balaca canlar , pozgunluq , alcaqliq , paxilliq , qisqancliq , pis niyyət niyə var , ALLAH ?! Mən niyə bunlari gorub , basa düşmək məcburiyyətindəyəm ?! Istəmirəm hec birini …….

Məni üzdü : – insanlar
Məni məhv etdi : – onlar
Məni bogdu : – Qara səhərim
Məni tək qoydu : – Hər kəs ! Anlamadilar , anlamaq istəmədilər ……..
Məni sixdi , məni bezdirdi , məni darixdirdi , məni asdirdi : – Fikirlərim
Məni anladi :
Bir ALLAH! Məni qurtardi , ruhumla bədənimi bir-birindən ayirdi . Hec vaxt bu qədər sevinməmişdim . Necə də gözəlmis ?

Və qız üzünü çevirib, üfiqü seyr etməyə başladı….

Oturduğu yerdən sakitcə qalxdı və göy üzünə baxdı.Külək bədənini götürüb aparacaq kimi şiddətli əsirdi. Bədəni isə küləyə inad olaraq ayaqda durmağa çalışırmış kimi astaca yellənərək dimdik ayaqdaydı. Gözyaşları gözlərindən çıxıb, yanaqlarından süzülərək, ürəyinə yavaşca axırdı. Yağış hər yerini isladırdı. Düçündüyü xatirələr yağışla bir yerdə içindən axıb, keçirdi. Bir ara xatirələrin birində az qala yıxılacaqdı. Əgər güclü olmasaydı bilirdiki, yıxılacaq və yıxılsa bir daha qalxmayacaqdı ayağa. Əslində ölmək onun üçün adi bir çeyə çevrilmişdi. Ölsə də, yaşasa da onun üçün artıq fərq eləmirdi. Həyatdan küsmüşdü. Küsdürmüşdülər….
Bəs niyə hələ də yaşayırdı? Heç özü də bilmirdi bu sualın cavabını. Bəlkə də yenidən onu geri qaytara biləcək ümidi ilə yaşayırdı. Çox çətin idi amma bu ümid ona üçün hər şeyə dəyərdi.
Heç kim onun içində qopan fırtınaları bilmirdi. Yaralandığını, yalnız olduğunu, çarəsiz qaldığını heç kəs bilmirdi… Dözə bilər deyə düşünürdülər amma çoxdan məğlub olmuşdu acımasız həyata… Göz yaşları yağışla birləşib elə bilki böyük bir göl yaratmışdı. Saçlarında ayrılıq telləri gəzişirdi.
Kim idi? Niyə belə idi? Nələr yaşamışdı həyatın soyuqluğunda?
Sevginin gözəlliyini çoxdan unutmuşdu. Bəlkə də ondan sonra yenidən başlamaq istəmişdi. Amma ya qorxmuşdu ya daki, etmişdi amma alınmamışdı. Bunu ancaq özü bilir yəqin…
Kim idi onu bu qədər yaralayan? Görünməyən bir üzmü, yoxsa bir səsmi?
Ondan gələn tək bir xəbər onun yaşamasına bəs edəcəkdi. Elə buna görə də yaşamırdımı…? Tək bir səs hər şeyi etməsinə yetərdi. Gəl desə gələrdi, öl desə ölərdi.
Yağış bir az sakitləşəndə münasibətlərinin heç nədən sona yetdiyini xatırladı. Həyatında birinci dəfəydiki sevirdi və ona bağlanmışdı. İndi isə həm sevirdi, həm də nifrət eliyirdi ona…Ürəyində iki bir-birinə əks olan duyğuları onun üçün yaşadırdı. Onun üçün gün keçdikcə darıxırdı. Buna bir cür yol tapa bilmirdi. Dəlicəsinə onu sevir, dəlicəsinə darıxır, dəlicəsinə qısqanır və dəlicəsinə ona qarşı kin saxlıyırdı. Bitməyən hisləriydi bunlar onun üçün… Aylar idiki. O bu sevdanı içində süründürürdü. Əslində o bir ölünü belə sevirdi və darıxırdı onun üçün. Ölüdən heç bir fərqi olmayan bir oğlana belə bağlanmışdı və belə sevirdi. Ölü biriydi o. Çünki ürəyi yoxuydu o oğlanın…
Oğlan qısa bir müddət ərzində onu cazb eləməyi bacarmışdı. Yaraşıqlı idi amma ürəyi olmayan. Əvvəl-əvvəl qız onu bu qədər çox sevdiyini hiss eləməmişdi. Özünü güclü sayırdı, amma hər görüşündə onun yanında mum kimi əriyirdi. Sonuna qədər yanacağını düşündüyü şam, kiçik bir küləklə sönmüşdü. Çoxdan sönməyinə baxmayaraq tüstüsü hələ də qalmışdı. Hansıki həmin tüstüdə qız boğulurdu… Ona məğlub olmuşdu və ona qarşı çox zəif idi.
Qaranlıq çoxdan çökmüşdü. Amma o hələ də həmin yerdəydi. Həmin axşam göy üzü yavaş-yavaş açılırdı və ulduzlar hər vaxtındakından daha parlaq işıq saçmağa başlamışdı. Amma o bu gözəllikləri görə bilməyəcək bir yasdaydı.
Birdən dizləri üstə çökdü və hıçqır-hıçqır ağlayaraq qışqırdı: -“ NİYƏƏƏƏƏ?” Göz yaşları sel kimi axdı. Tam taqətdən düşdü. Bir küncə sıxılaraq möhkəm ağladı :((( Eləcə qaldı saatlarca. Artıq ağlamağa da taqəti qalmamışdı. Gözlərində yaş qalmamışdı.
Beləcə qalmışdı, arxadan bir əl onun çiyinlərinə toxundu… Onun olmadığını bilirdi.. Bir başqasıydı. Çevrilib ona tərəf baxdı. Həmin adam gödəkçəsini çıxardıb, onun əyninə geydirdi. Gözündə qalan yaş damcılarını sildi… O isə sakitcə baxırdı. Heç nə danışmırdı… SONDA OĞLAN ONA ÖZ ƏLİNİ UZATDI VƏ qız üzünü çevirib, üfiqü seyr etməyə başladı…

Qoy hamı bunun payız gəldiyinə görə olduğunu fikirləşsin.

Payız gəldi… Yuxum kimi səssiz, yuxum kimi dərindən, yuxum kimi her gecə yanıma gəlsən… Sən gəl amma payız gəlməsin. Olmazmı?

Kim inanarki yarpaqların sən getdiyinə görə saraldığına? Qoy hamı bunun payız gəldiyinə görə olduğunu fikirləşsin. Kim inanarki, buludların sən getdiyinə görə ağladığına? Qoy hamı bunun payız gəldiyinə görə olduğunu fikirləşsin. Kim inanarki səkilərin sən getdiyinə görə islandığına? Qoy hamı bunun payız gəldiyinə görə olduğunu fikirləşsin. Kim inanarki qağayıların sənin gedişinlə birlikdə şəhəri tərk etdiyinə? Qoy hamı bunun payız gəldiyinə görə olduğunu fikirləşsin. Kim inanarki gecələrin sənin gedişinlə birlikdə uzandığına? Qoy hamı bunun payız gəldiyinə görə olduğunu fikirləşsin.

Qoy hamı bunun payız gəldiyinə görə olduğunu fikirləşsin, yoxsa mən hamıya kədərimin səbəbini necə başa salacam. Necə başa salacamki, isti-günəşli bir mövsümün sənin gedişinlə bir yerdə getdiyini…

Mən səninlə yenidən doğuldum, səni sevdim sevməyi səndən öyrəndim. Acıya qarşı sən öyrətdin gülməyi, sən gözəlləşdirdin onu… Uşaq kimi mən iməkliyərkən sən gəldim qaçmağa başladım. Sən getdin iməkləməyi belə unutdum. Sən mənim gülüşüm, göz yaşım, gəncliyimdin. Sən gedincə yaşlandım… Bir nəfəs qədər yaxın olduğum halda sənə, indi xəbərini uzaqlardan alıram… Göy üzü də axşamlar elə bilki sənin yoxluğunla qan ağlayır. Pəncərəmə vuran hər yağış damlasında sənin adını eşidirəm. Bəzən zamanı lənətləyirəm… Kaş səninlə olduğum vaxt zaman durardı və daima elə olardı. Niyə hər şey bu qədər tez qurtardı, heç başlamamışdan. Hər şeyi aldın məndən… Yalnız gecələr tənhalığıma ortaqdı. Onun da dili yoxduki, danışsın. İkimizdə çarəsiz susuruq, onsuzda danışılacaq nə qaldıki.
Bəzən istəyirəmki, hər şeyi atıb gedim amma bacarmıram. Nəyi bacardımki. həyatda… Tək bacardığım ümidsizcə sevmək idi, o belə sən gedincə yarımçıq qaldı…

Yanıldım və tək qaldım :(((

  Bu gün həyati bir qərar verdim. Amma deyəsən tələsdim, yada ki səhv qərar verdim. Bunu zaman göstərəcək. Bir müddət əvvəl yaşadıqlarımdan sonra həyata baxış bucağım dəyişmişdi. Heç kimə və heç nəyə inanmırdım. Özümə bir də sevməməyi söz vermişdim. Heç kimə könül vermeyəcəkdim, ümumiyyətlə qadınlardan uzaq olacaqdım. Amma bir gün biri çıxdı qabağıma. Düzünü desəm çıxmadı, mənə məsləhət gördülər. Əvvəl-əvvəl heç maraqlanmdım da. Daha sonra təsadüfən bir yerdə qabağıma çıxdı və ilk baxışda ona qarşı içimdə bir hiss yarandı. Sevgi hissi deyildi. Və tədricən onun haqqında maraqlanmağa başladım, onunla münasibət qurdum, yavaş-yavaş danışmağa başladım. Zaman keçdikcə söhbətlərimizin əhatə dairəsi daha da genişləndi. Onu tanımağa başladım. Günlər beləcə keçdi və mən onu daha yaxından tanıdım. Onun da mənim keçirdiklərimi öyrəndim. Onun sevgilisindən ayrıldığını öyrəndim. Dediyinə görə onu çox sevirdi və ayrılıqlarına səbəb o olmamışdı. Amma onu unutduğunu, güclü qadın olduğunu dedi. Əlbətdəki, mən ona inandım. Onun hər sözünə inanırdım, onun özünə inanırdım. Bu gün onu unutmadığını gördüm və hiss elədim. Burda bir yanıldım. Demə ürəyindəki hələ ordadı. Əslində bunu nəzərə almalıydım. Nəysə….  

Bir gün ona fikrimi bildirdim… Kaş bildirməyəydim, kaş hər şeyi zamana buraxardım. Burda da yanıldım. Fikrimə qarşı mövqeyi birmənal olmadı. İndi fikirləşirəmki, gərək bu mövzunu bağlayardım o zaman.  Amma bağlamadım.

Yazmaq həvəsim öldü. Paylaşmaq həvəsim də. Hər şeyi içimdə saxlayacam. Qısası bu gün fikrimi daha ciddi şəkildə bildirdim və əslində onun sevgi hislərinin tam başqasına məxsus olduğunu və …………   getdim, hələlik

özünə yaxşı bax…